Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2019

O συγγραφέας και εκδότης Γιάννης Χρονόπουλος απαντάει στο ερωτηματολόγιο του BooksPlus+


Γνώρισα τον Γιάννη Χρονόπουλο μέσα από τα άρθρα του στη σειρά "Ιστορικών" της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, ενώ ταυτόχρονα έγραψε για πρώτη φορά για κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες μονογραφίες σε σημαντικές βυζαντινές προσωπικότητες. Το 2011 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο Historical Quest (www.historical-quest.com) και εκδίδει βιβλία, τα οποία καλύπτουν όχι μόνο το Βυζάντιο, αλλά και άγνωστες πτυχές τόσο της ευρωπαϊκής, όσο και της ελληνικής ιστορίας.   
Αυτή τη φορά, ο Γιάννης Χρονόπουλος απαντάει στις ερωτήσεις του βιβλιοπωλείου BooksPlus όχι για ιστορικά θέματα, αλλά για τα αγαπημένα του αναγνώσματα.    

Συνέντευξη - επιμέλεια: Γιώργος Τρίγκας

 1.  Ποια ήταν τα πρώτα βιβλία που διαβάσατε;
 Τα πρώτα βιβλία που θυμάμαι ότι είχα διαβάσει ως παιδί ήταν το εκπληκτικό βιβλίο «Ιστορίες από τον Ηρόδοτο» του Γιάννη Μηλιάδη και σε εικονογράφηση Αλέξη Κορογιαννάκη, δώρο του νονού μου, την «Ιλιάδα» και την «Οδύσσεια» σε διασκευή του Werner Watson, ελεύθερη απόδοση στα Ελληνικά του Κώστα Κροντήρα και με την πανέμορφη εικονογράφηση των Alice and Martin Provensen και το βιβλίο του Ιούλιου Βερν «Ο γύρος του Κόσμου σε 80 ημέρες», ένα από τα πιο συναρπαστικά βιβλία που έχουν γραφεί ποτέ, κατά τη γνώμη μου. Προφανώς, ξεχνάω αρκετά άλλα από τα πρώτα βιβλία που είχα διαβάσει, αλλά, αυτά είναι από τα βιβλία που έχουν εντυπωθεί πιο έντονα στις αναμνήσεις μου.


2. Τι είναι αυτό που σας κεντρίζει το ενδιαφέρον σε ένα κείμενο;
 Αν πρόκειται για λογοτεχνικό κείμενο, η γλαφυρότητα, η ίδια η υπόθεση, το βάθος της ψυχοσύνθεσης των λογοτεχνικών ηρώων, η χρήση της γλώσσας από τον συγγραφέα, η αριστοτεχνική υφή και σύνθεση της γραφής και της παρουσίασης της υπόθεσης.

Αν πρόκειται για δοκίμιο / μελέτη, μεγάλο ρόλο παίζουν το θέμα αυτό καθαυτό, η σε βάθος έρευνα, που πρέπει να έχει κάνει ο συγγραφέας, η βιβλιογραφία, η τεκμηρίωση των θέσεων του με στοιχεία και λογικά επιχειρήματα και η παρουσίασή τους με απλό και κατανοητό τρόπο, χωρίς να είναι ένα «στεγνό» κείμενο.


3. Καθοριστικότερο ρόλο στη συγγραφή πιστεύετε ότι παίζουν οι επιρροές ή η έμπνευση;
 Σε πρώτο επίπεδο, οι επιρροές, καθώς τίποτα δεν έχει δημιουργηθεί από παρθενογένεση. Σε δεύτερο επίπεδο, η έμπνευση, το ταλέντο και η πειθαρχημένη δουλειά.


4. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς; 
Είναι πάρα πολλοί οι συγγραφείς (λογοτέχνες) που μ’ αρέσει το έργο τους. Πολύ δύσκολη επιλογή. Ενδεικτικά και μόνο θα αναφέρω κάποιους, αν και είναι βέβαιο, ότι παραλείπω πολλούς.

Πρόκειται για τους: Τολστόι, Ντοστογέφσκι, Τουργκένιεφ, Τσέχωφ, Κόναν – Ντόυλ, Βερν, Ουγκώ, Δουμάς, Τζόζεφ Κόνραντ, Τζακ Λόντον, Μαρκ Τουαιήν, μερικοί από τους ξένους κλασσικούς.

Τσίρκας, Καζαντζάκης, Θεοτόκης, Εμπειρίκος, Κοσμάς Πολίτης, Μουρσελάς, μερικοί από τους Έλληνες του 20ου αιώνα.

Αντρέα Καμιλλέρι, Φίλιπ Κερρ, Τζον Λε Καρέ, Αρτούρο Περέθ-Ρεβέρτε, Ζοσέ Σαραμάγκου, Τζορτζ Πελεκάνος, μερικοί από τους ξένους λογοτέχνες της τελευταίας 50ετίας.


5. Ο αγαπημένος λογοτεχνικός ήρωας;
 Δεν είναι μόνο ένας αλλά τουλάχιστον τρεις. Ο καπετάν Αλατρίστε του Αρτούρο Περέθ – Ρεβέρτε, ο επιθεωρητής Μονταλμπάνο του Αντρέα Καμιλέρι και ο Μάνος Σιμωνίδης του Στρατή Τσίρκα.


6. Ποιο βιβλίο θεωρείτε ως αριστούργημα;
 Πάλι, μια εξαιρετικά δύσκολη επιλογή. Αν πρέπει να διαλέξω μόνο ένα από όσα βιβλία θεωρώ εξαιρετικά, τότε θα διάλεγα, με πόνο καρδιάς για όσα δεν θα διαλέξω την τριλογία «Ακυβέρνητες Πολιτείες» του Στρατή Τσίρκα.


7. Πότε αυτό που κάνουμε για το κέφι μας γίνεται δουλειά;
 Όταν το βλέπουμε με συστηματικό τρόπο, μας απορροφά ψυχή τε και σώματι και μοιραία, καλώς ή κακώς, αποτελεί και πηγή εισοδήματος.


8.Τι διαβάζετε αυτή τη περίοδο;
 Κάτι που είναι επίκαιρο με τις γιορτές. Το «Ρωσικές Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες», ένα ανθολόγιο χριστουγεννιάτικων ιστοριών γραμμένων από Ρώσσους λογοτέχνες. Μόλις τέλειωσα το «Φοβού τους Δαναούς» του Φίλιπ Κερρ.

1 σχόλιο:

  1. Πρόκειται για απατεώνα, που ευτελίζει τα επαγγέλματα του συγγραφέα και του εκδότη, ανειδίκευτο άτομο με φασίζουσα ιδεολογία. Το υποκείμενο αυτό εξαπατά το ανυποψίαστο κοινό και τους νέους συγγραφείς, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Ο στόχος του είναι η εκμετάλλευση των άλλων και η αυτοπροβολή του. Στην πραγματικότητα είναι ένας αυτοεκδότης, χωρίς κανέναν πραγματικό συνεργάτη. Ακόμη στερείται δικό του βιβλιοπωλείο και στηρίζεται μόνο στην ιστοσελίδα του. Η εργασία του γίνεται από το σπίτι του, που θεωρεί και γραφείο των υποτιθέμενων εκδόσεών του. Ντροπή και στο βιβλιοπωλείο σας, γιατί προωθείται τέτοιες πρόχειρες και αντιεπιστημονικές εκδόσεις, που συγχέουν την επιστήμη με τη λογοτεχνία (ο διαχωρισμός τους συνετελέσθη ήδη από τον 19ον αιώνα). Λυπάμαι ειλικρινά για την κατάντια του σημερινού εκδοτικού χώρου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή