Πέμπτη 14 Μαρτίου 2019

Η συγγραφέας Ευτυχία Γιαννάκη​ απαντάει στο ερωτηματολόγιο του Books Plus

Η συγγραφέας των αστυνομικών μυθιστορημάτων Ευτυχία Γιαννάκη​ και δημιουργός του Αστυνόμου Χάρη Κόκκινου είναι γέννημα - θρέμμα Αθηναία. Νομίζω γι' αυτό τον λόγο τα βιβλία της Τριλογίας των Αθηνών (Στο πίσω κάθισμα, Αλκυονίδες μέρες, Πόλη στο φως) είναι τόσο συναρπαστικά και ξεχώρισαν αμέσως. Διαβάζοντας τα, βιώνουμε την Αθήνα στη εποχή της οικονομικής κρίσης, ενώ ταυτόχρονα παρατηρούμε τον Αστυνόμο Κόκκινο να προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο παρελθόν του και τις απαιτήσεις του επαγγέλματος του.
Αυτή τη φορά όμως θα γνωρίσουμε μια λιγότερη γνωστή πτυχή της Ευτυχίας Γιαννάκη, αυτή του αναγνώστη.


Συνέντευξη - επιμέλεια: Γιώργος Τρίγκας


  1. Πότε νιώσατε για πρώτη φορά ανάγκη να εκφραστείτε μέσα από το γράψιμο;
Όταν ένιωσα ότι ο αέρας με σπρώχνει με ορμή έξω από την θηλιά του χρόνου, όπως θα έλεγε και η Βιρτζίνια Γουλφ και πίστεψα ότι κάθε σελίδα είναι ειδική να μεγαλώνει αυτή την θηλιά, έστω και πλασματικά. Αυτό έγινε στα είκοσι, μετά από ένα ατύχημα. Με έναν τρόπο έγραφα πάντοτε ιστορίες γύρω από ένα έγκλημα, γιατί με ενδιάφερε η ευθεία αναμέτρηση με τη θηλειά του χρόνου.


  1. Ποια ήταν τα πρώτα βιβλία που διαβάσατε;
Παιδικά βιβλία τα οποία δεν θυμάμαι πια σε τίτλους ή τα θυμάμαι σαν να περπατώ στο όνειρο των φανταστικών κόσμων που με τα χρόνια μπήκε ο ένας μέσα στον άλλον, μπλέχτηκαν κι έφτιαξαν έναν νέο κόσμο, έναν προσωπικό παράδεισο της παιδικής ηλικίας απ’ όπου αντλώ μέχρι σήμερα συναισθηματικό υλικό το οποίο φυτεύω ευθέως αυτόν τον καιρό στη σειρά του παιδικού μυστηρίου που ετοιμάζουμε με τις Εκδόσεις Ίκαρος.


  1. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Είναι πάρα πολλοί και πολλές, αλλά αν πρέπει απλά να ξεχωρίσω κάποιες διαχρονικές αγάπες μου θα αναφέρω τους Κάφκα, Μπέρνχαρντ, Καμί, Ντε Λίλο και από συγγραφείς της λεγόμενης αστυνομικής λογοτεχνίας, αν μπορεί κανείς να  την περιορίσει σε αυτήν, την Χάισμιθ.


  1. Ο αγαπημένος λογοτεχνικός ήρωας;
Δεν έχω κάποιον αγαπημένο ήρωα ή ηρωίδα. Με έναν τρόπο ήρωές μου υπήρξαν πάντοτε οι συγγραφείς που έστηναν όχι απλώς έναν κόσμο ηρώων, αλλά καθρέφτες του κόσμου και της αλήθειας τους για να κοιτάζομαι μπροστά τους. Γι’ αυτό μάλλον γράφω.


  1. Ποιο βιβλίο θεωρείτε ως αριστούργημα;
Αριστούργημα είναι όποιο βιβλίο κατάφερε να αγγίξει βαθιά έστω κι έναν αναγνώστη. Στην τέχνη ευτυχώς υπάρχει αυτή η σχετικότητα και αποφεύγω να χρησιμοποιώ βαρύγδουπες λέξεις χαρακτηρίζοντας συνολικά ένα βιβλίο. Οπότε θα έλεγα ότι ένα βιβλίο που με άγγιξε βαθιά ήταν Η Δίκη του Κάφκα.


  1. Καθοριστικότερο ρόλο στη συγγραφή πιστεύετε ότι παίζουν οι επιρροές ή η έμπνευση;
Καθοριστικό ρόλο παίζει η ανάγκη να εκφραστείς, να απελευθερωθείς, να παλέψεις με τους φόβους σου, η τρομαχτική δύναμη που απαιτείται για να σπάσεις το κέλυφος για να βγεις στο δικό σου φως ή το σκοτάδι. Προηγείται αυτή η ανελέητη ανάγκη, η πάλη με τις λέξεις και τον ρυθμό τους και έπονται τα υπόλοιπα μεταξύ αυτών οι επιρροές ή ό,τι βαφτίζεται έμπνευση κ.λπ.


  1. Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι ζουν πολλές ζωές μέσα από τη λογοτεχνία;
Μάλλον ζουν πολλές εκφάνσεις του εαυτού τους, περισσότερο ή λιγότερο γνώριμες, όταν καταφέρνουν να εισχωρήσουν ή να καθρεφτιστούν στον κόσμο ενός βιβλίου.


  1. Πότε αυτό που κάνουμε για το κέφι μας γίνεται δουλειά;
Για το κέφι μας θα πάμε μια εκδρομή, μια βόλτα, θα συναντήσουμε φίλους, αυτά δεν γίνονται ποτέ δουλειά. Προσωπικά θεωρώ ότι η διαδικασία της συγγραφής δεν γεννιέται από τη διάθεση να κάνουμε το κέφι μας, αλλά από την ανάγκη που περιέγραψα νωρίτερα. Γράφεις γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς και όχι για να διασκεδάσεις. Κι αυτό είναι από τις πιο σκληρές δουλειές που μπορείς να κάνεις με τον εαυτό σου ή για τον εαυτό σου.


  1. Υπάρχουν βιβλία στη βιβλιοθήκη σας στα οποία αρέσει να ξαναδιαβάζετε κάθε τόσο;
Σπανίως ξαναδιαβάζω κάποιο βιβλίο. Έχω ξαναδιαβάσει μόνο κάποια βιβλία που αγάπησα πολύ στο παρελθόν, αλλά θεώρησα ότι τα διάβασα σε πολύ νεαρή ηλικία και ότι το διάβασμά τους ξανά θα μου αποκάλυπτε έναν άλλον κόσμο από αυτόν που ήμουν σε θέση να αντιληφθώ στην πρώτη ανάγνωση. Κάποια βιβλία μεγαλώνουν μέσα μας, όσο μεγαλώνουμε κι εμείς και όσα καταφέρνουμε να αντιληφθούμε ή να νιώσουμε.


  1. Τι διαβάζετε αυτή τη περίοδο;
Πέρασα μια περίοδο ενός έτους που διάβασα πολύ, κυρίως σύγχρονα έργα, πολλά από αυτά και αστυνομικά. Μ’ αρέσει πλέον να παρακολουθώ τη σύγχρονη λογοτεχνική παραγωγή και τα ρεύματα από διάφορες χώρες, αφού για χρόνια υπήρξα φανατική αναγνώστρια της λεγόμενης κλασικής λογοτεχνίας. Αυτόν τον καιρό όμως έχω κλειστεί στο σύμπαν του επόμενου αστυνομικού μυθιστορήματος που γράφω, οπότε διαβάζω και ξαναδιαβάζω αυτό που ετοιμάζω.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου